Een golferselleboog, golfarm of golfersarm is een ontsteking of irritatie ter hoogte van de aanhechting van de pezen aan de binnenkant van de elleboog. De medische benaming voor een golferselleboog is epicondylitis medialis.
De aandoening dankt zijn naam aan het feit dat ze vaak voorkomt bij golfers. Mediale epicondylitis kan echter ook ontstaan door andere sporten of werkzaamheden. Bij een golferselleboog zijn de buigspieren van de pols en vingers overbelast, waardoor een irritatie bij de aanhechting van de spieren aan de binnenzijde van de elleboog ontstaat. Deze irritatie kan ontstaan door herhaalde bewegingen zoals schilderen, typen, schroevendraaien en het tillen van zware tassen.
Een golfersarm kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt het meest voor bij mensen rond de leeftijd van 30-60 jaar.
Patiënten ervaren meestal pijn aan de binnenkant van de elleboog. Daarnaast treden soms symptomen op als een tintelend gevoel in de pink en de ringvinger. De klachten treden vooral op wanneer de buigspieren van de pols en de hand worden aangespannen. Een golferselleboog is een vervelende aandoening. Hoewel de aandoening vaak vanzelf verdwijnt, kunnen patiënten lange tijd pijn hebben. De pijn kan soms wel anderhalf jaar aanhouden.
Een orthopedisch chirurg stelt de diagnose op basis van lichamelijk onderzoek. Een lichamelijke test kan uitwijzen of er sprake is van een golferselleboog. De patiënt wordt verzocht de pols te buigen terwijl hier weerstand tegen geboden wordt. Deze beweging belast de pezen, wanneer de patiënt pijn ervaart dan is er zeer waarschijnlijk sprake van een golfelleboog.
Meestal is lichamelijk onderzoek voldoende om een diagnose te kunnen stellen. Een golferselleboog is niet zichtbaar op een röntgenfoto, maar de röntgenfoto kan de aanwezigheid van andere aandoeningen uitsluiten. In enkele gevallen wordt tevens een echo gemaakt.
